ضرورت تصحیح مجدد غزلیات طالب آملی

تصحیح متون، بنیادی‌ترین تحقیق ادبی در نظام دانشگاهی مطالعات ادبی است . طالب آملی از شعرای بنام قرن یازدهم است . غزلیات وی حدود سیزده هزار بیت است که بیش از نیمی از سروده‌های او را تشکیل می‌دهد . کلیات دیوان طالب آملی را محمد طاهری شهاب در سال 1346 تصحیح نموده و به چاپ رسانده است اما لازمه‌ی تصحیح، استفاده از همه‌ی منابع و نسخه‌های معتبر موجود است . مسئله اصلی این پژوهش استفاده نکردن از نسخ متعدد موجود ، گزارش نشدن نسخه بدل‌ها وگزینش‌های نابجا در نسخه چاپ شده است که ، نگارندگان این نوشتار ضمن معرفی نسخ معتبری که در تصحیح قبلی این اثر استفاده نشده‌اند، آن را نقد و بررسی نموده‌اند . در این مقابله مجدد، سعی براین است که با روش تحقیق در متن و استفاده از نسخ جدید ، برخی از این کاستی‌ها و خوانش‌های اشتباه برطرف شود. تعلیقات و فهرست‌های مناسب برای غزلیات طالب آملی فراهم گردد. از یافته های پژوهش این است که تعدادی غزل و ابیات جدید به مجموعة غزلهای طالب اضافه می‌نماید. و افتادگی‌های نسخة چاپی را تا حد امکان کامل می‌کند. ثبت نسخه بدلها و ضبط صحیح برخی واژگان از دیگر نتایج این تحقیق است. همچنین تحقیق در اثر باعث می‌گردد مقدمه‌ای جدید در باب ویژگی‌های سبکی غزلیات طالب و سایر موضوعات مربوط به وی آماده گردد تا پژوهش در این باره را برای محققان شعر و ادب فارسی آسان‌تر سازد، و با ثبت نسخه بدل ها ، امکان داوری و برداشت مناسب از مجموعة غزل‌های طالب آملی را فراهم نماید